Launcheston, Burnie, Dodges Ferry

Na het thuis front gesproken te hebben, en gehoord dat er wat klachten ware over het uitblijven van een verslag:)is hier een volgend verslag. Dit is afgelopen zondag gemaak maar kon niet eerder geplaatst worden.

Omdat ik met lester en Collette had afgesproken dat ik donderdag vrij zou zijn. Moest ik de overige dagen wat langer werken. Zaterdag heb ik naast het werk dus niet zoveel meer gedaan. Zondag hetzelfde alleen stond er s'avonds een excursie naar de tasmaanse duivel op het programma. Leuk, dacht ik lekker het bos in waar de begeleiders ons naar de tasmaanse duivel brengen in het gebied. Helaas was dit niet helemaal hun idee van een excursie. Nee, we werden naar een ruimte gebracht, die te vergelijken is met een vogelspothut in Nederland, alleen wat moderner. Hier konden we onder het genot van een hapje en een drankje naar de tasmaanse duivel kijken. De gids was naar mijn zeggen iets te enthousiast en bleef maar praten. Ook het waren de duivels niet echt wild maar zo werden ze wel genoemd omdat het gebied waren in ze zaten zo groot was. Verder werd er zoveel mogelijk contact met mensen vermeden, alleen werd er iedere avond op dezelfde plek een dode kangoeroe neer gelegd zodat mensen als mij naar de duivel konden komen kijken. Ondanks dat het niet helemaal de excursie was waar ik op gehoopt had heb ik het wel naar mijn zin gehad. De slechte naam die ze hebben is in mijn ogen onterecht. Maandag was het tijd om afscheid te nemen en verder te reizen. Naar het wat noordelijk gelegen Launcheston. Hier zou ik een nacht blijven. Was er maandag ochtend al om elf uur, heb mijn tas afgezet in het hostel en ben toen de stad gaan verkennen. Na een paar uur rondgewandeld te hebben liep ik tegen het national historic carpark van tasmanie aan en ben ik binnen een kijkje gaan nemen. Het museum was niet het grootste museum maar binnen stonden wel een paar auto's waar je een ritje in zou willen maken. Helaas zat dit er niet in en ben ik terug gegaan naar mijn hostel. S'avond was het na de heerlijke dinners van Collette weer tijd voor noedels, wat spijtig was. De volgende dag met de bus naar het noordwesten van het eiland gegaan, het plaatsje Burnie zou ik een paar dagen verblijven. Aan de hostel eigenaar gevraagd of er iets van een dag tour was maar die kon zo snel niets benoemen daarvoor moest ik naar het informatie centrum. Ook de mevrouw achter de balie wist zo snel niks maar als ik de bus naar het stadje Wyneyard zou nemen, zouden ze me daar meer kunnen vertellen over een wandeling die een hele dag zou duren. S'avonds nog wel naar pinquins wezen kijken die tegen het vallen van de avond binnen komen om hun jongen te voeren. de volgende ochtend de bus gepakt naar Wyneyard om daar naar het informatie centrum te gaan. Niemand in het centrum wist iets van een wandeling. Dus maar besloten om van Wyneyard terug te lopen naar Burnie wat 18 kilometer is. Alleen geen begaanbaar voedpad. nee ik moest een spoor gebruiken dat niet meer gebruikt werd. Ook stukken langs de snelweg was niets ongewoons. Halverwege was het wel mooi geweest en heb ik de bus terug naar Burnie gepakt. Donderdag was het tijd om Burnie te verlaten en terug te keren naar Hobart. Ik zou verblijven bij Colin die ik in mijn eerste week op Tasmanie had ontmoet. Hij woont ik het plaatsje Dodges Ferry, vlak bij Hobart. Het was een goede zet om bij Colin te verblijven. Donderdag niet veel meer gedaan. Vrijdag in de ochtend een beetje gewerkt. smiddags zijn we wezen mountainbiken. Eerst moesten zijn kinderen naar zwemles, daar een uur zitten wachten. Zijn kinderen gingen daarna naar Colins ex vrouw en zijn wij wezen mountainbiken, dit was het wachten meer dan waard. Twee uur lang over smalle bospaadjes , rotsen en boomstammen afgedaald en geklommen. Gaf een voldaan gevoel tegen de avond. Zaterdag middag moest Colin werken maar kon ik een surfboard lenen en heb ik geprobeerd een paar golven te pakken. Het is moeilijker dan het lijkt en staan is dan ook niet gelukt. Nog een paar dagen oefenen en het moet lukken. S'avonds wezen bbquen en kwamen er wat vrienden van hem over. Dat betekent ook hier in Australie dat er bier wordt gedronken. Vanmiddag een paar uur naar het strand geweest, helaas geen weer om te surfen, dan maar een beetje aan je kleurtje werken en afkoelen in de oceaan. Tegen het eind van de middag zijn we een stuk wezen snorkelen.En na een in het begin wat minder zicht kon je daarna goed om je heen kijken. Heb genoten van het prachtige koraal, wat kleinere vissen en een rog. S'avonds nog een biertje gepakt. Morgen is het tijd om tasmanie na drie weken te verlaten en terug te keren naar Lee-anne en Tim, een koppel waar ik al een paar dagen ben geweest, het zo goed beviel en nu voor twee weken terug ga. Hopelijk om meer spannende en leuke avonturen te beleven, de toekomst zal het zeggen. tot de volgende keer.